21. yy. eğitim ihtiyaçları, teknoloji, sanat ve gündelik yaşam becerilerinin bir arada kullanılmasını zorunlu kılmaktadır. Bu yüzyılda öğretmenlerin hızla değişen dünyaya ayak uydurması geçen yüzyıla göre çok daha zor görünmektedir. Bunun yanı sıra öğrencilerin bu ihtiyaçları okul dışı öğrenme ortamlarında sağlaması daha olası görünüyor. Okul tam anlamıyla çağın gereklerine uyum sağlasa bile öğretmenin donanımı yeterli olmadıkça çocuğun eğitim ihtiyaçlarını karşılamada yetersiz olacaktır.

Üniversite ve okul işbirliği günümüzde bu ihtiyaçların karşılanmasını sağlayıcı bir unsur olarak görülmektedir. Öğretmen yetiştiren kurumlar olarak eğitim fakülteleri salt öğretmen adayının okullarda formasyon bilgisini almasına değil aynı zamanda yaşam boyu öğrenmelerini destekleyecek bir eğitim hazırlamak zorundadır.

Öğretmenin mesleki gelişimi, görev yaptığı süre boyunca gereklidir. Bu ihtiyacı, mesleki gelişim eğitimlerinden, seminerlerden veya yüksek lisans eğitimlerinden karşılaşmaktadır.  Sadece bu eğitimlere ayıracağı zaman ve maliyet ne yazık ki Türkiye şartlarında oldukça yüksek görünmektedir. Konuyla ilgili yapılan çalışmalar bize öğretmenleir mesleki gelişimlerinde ihtayçlarının yeteri kadar karşılanmadığını, maliyeti düşük, işe yarayan, uygulama yapabilecekleri bir eğitim içeriğinin olmasını beklediklerini göstermektedir.

Bilgili öğretmen akademisi öncelikli olarak öğretmenlerin mesleki gelişim ihtiyaçlarını karşılamayı hedeflemktedir.  Alandaki yeni bilgiler, teknolojik donanım, materyal ve içerik gereksinimleri  karşılanacaktır. Mesleki gelişim ihtiyacını karşılayan öğretmenler, branşlarıyla ilgili olarak akademisyenlerden aldıkları öğretim yöntemlerini 6-12 yaş aralığındaki öğrencilere uygulama fırsatı bulacaklardır. Dolayısıyla bu projeyle birlikte hem akademisyenler, hem öğretmenler, hem de öğrenciler kazançlı çıkacaklardır. 

21. yüzyılda öğretmenlerin eleştirel düşünen, modern çağın gereksinimlerini karşılayabilen nesiller yetiştirebilmesi için bu meziyetelere sahip olmalarını bekliyoruz. Bu amaçla daha vizyoner, girişimci ve donanımlı öğretmenler yetiştirmeyi misyon edindik. Bu misyondan yola çıkarak öğretmen akademisini kurduk. Yeni nesil bir eğitimci olmak isteyen tüm öğretmenlerimizi bekliyoruz... 

KAYNAKLAR

Altınkurt, Y., & Yılmaz, K. (2014). Öğretmenlerin mesleki profesyonelliği ile iş doyumları arasındaki ilişki. Sakarya University Journal of Education, 4(2), 57-71.

Aykal, F. Y. (2018). Öğretmenlerin Profesyonel Gelişim Süreçlerini Destekleyecek Eğitim İhtiyaçlarının Belirlenmesi: Antalya'da Bir Özel Okul Örneği. İstanbul Kültür Üniversitesi/Sosyal Bilimler Enstitüsü/Eğitim Bilimleri Ensitüsü. 

Baldan, B., & Güven, M. (2018). Öğretmenlerin Mesleki Gelişiminde Lisansüstü Eğitim: Eğitim Programları ve Öğretim Doktora Programı. Çukurova Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 47(1), 1-36.

Barkhuizen, G. (2021). Identity dilemmas of a teacher (educator) researcher: teacher research versus academic institutional research. Educational Action Research, 29(3), 358-377.

Bouckaert, M., & Kools, Q. (2018). Teacher educators as curriculum developers: exploration of a professional role. European Journal of Teacher Education, 41(1), 32-49.

Bozkuş, K. (2018). Öğretmenlerin mesleki gelişiminde dinamik yaklaşımın uygulanması: bir eylem araştırması. (Doctoral dissertation, Anadolu University (Turkey). 

Burns, A., & Westmacott, A. (2018). Teacher to Researcher: Reflections on a New Action Research Program for University EFL Teachers. Profile-Issues in Teachers Professional Development, 20(1), 15-23.

Davis, J., Clayton, C., & Broome, J. (2018). Thinking like researchers: action research and its impact on novice teachers' thinking. Educational Action Research, 26(1), 59-74.

Eroğlu, M., & Özbek, R. (2020). Etkili Öğretmenlerin Mesleki Gelişimi [Professional Development of Effective Teachers]. Dicle Üniversitesi Ziya Gökalp Eğitim Fakültesi Dergisi /Journal of Dicle University Ziya Gökalp Faculty of Education, 1(37), 73-92.

Gökmenoğlu, T., Beyazova, G., & Kılıçoğlu, A. (2015). Mesleki gelişim: Öğrenen olarak öğretmen eğitimcileri. İlköğretim Online, 14(2), 574-592.

Henning, N., Dover, A., Dotson, E. K., & Agarwal-Rangath, R. (2018). Storying Teacher Education Policy: Critical Counternarratives of Curricular, Pedagogical, and Activist Responses to State-Mandated Teacher Performance Assessments. Education Policy Analysis Archives, 26(26), n26.

Liu, S., & Phelps, G. (2019). Does Teacher Learning Last? Understanding How Much Teachers Retain Their Knowledge After Professional Development. Journal of Teacher Education, 71(5), 537-550.

Nilsson, M.-H. Z. (2017). Practical and theoretical knowledge in contrast: Teacher educators' discursive positions. Australian Journal of Teacher Education, 42(8), 29-42.

Şen, S., Yıldırım, İ., & Karacabey, M. F. (2020). Okul Etkililiğini Belirlemede Kullanılan Katma-Değerli Değerlendirme Yaklaşımının Uygulanması. Eğitim ve Bilim, 45(202).